رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه
انت في الصفحة 16 من 16 صفحات
عبدالله معقولة مش مصدق نفسي. ناهد حامل ياااااه. مش مصدق. والله. عبدالله قعد
يحضن فيا. و يبوس فى راسي فقت لقيته حاضنى اووى وبيبكى . انا خير يا عبدالله. هو. انا ھموت . عبدالله اه هتموتى فعلا من الفرح لما تعرفى فيه ايه عندك. انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى . عبدالله ناهد. ا انا فى ايه يا عبدالله قلقتنى . عبدالله ناهد. انتى حامل. حاااامل . انا بتقول ايه يا عبد الله انت بتهزر صح. فى ايه بجد . الدكتور والله انتى حامل يا مدام ناهد انا . لا إله الا الله لا إله إلا الله الحمد الله. والشكر. لله يارب
استجبت لدعواتى اشكرك يارب انا مستهلش كرمك. دة يارب حضنى عبدالله. وقعد يبكى هو كمان واترميت فى حضنه و قعدت ابكى بحړقة واحمد ربنا . حسيت انى بحلم مش حقيقة الى بعيشها دى روحنا البيت. و روحنا عند اهل عبدالله . ودخلنا جت حماتى
ربنا كبير يا بنتى. وكريم و جبر بخاطرك . انا الحمد الله. يا ماما بس بلاش بكاء. حماتى تزغرط وتسمع كل الناس . تنزل صفية. بسرعة. و تشوف حماتى وهى بتزغرط . صفية فى ايه يا ماما . حماتى . ناهد. حامل. ناهد حاااامل يا ناس صفية
شهر . مرت الايام. وانا ولدت. ولد زى القمر وبعد سنه. حملت تانى .وصفية بعد ما ابنها ما م١ت. محملتش تانى . وجبت تانى مرة. ولد برضوا وتالت سنة حصل حمل ليا تانى .ساعتها قرر عبدالله انه يطلق. صفية. لانها بطلت تحمل وغير كدة مش بيحبها . وهى خارجة قلتلها ربنا مش بتعاند ولا يحب حد يعاير حد من عباده . انا ربنا كرمنى علشان كنت براعيه فى افعالى. مش بأذى الناس واحقد عليهم . بصي ربنا. انتقم. ليا ازاى. ونصرنى ازاى الحمد الله. والشكر لله . مشيت صفية. غير. مأسوف عليها . اما.
انا دلوقت وانا بكلمكم انا بقى معايا خمس اولاد كلهم. زى العسل . وبقول لكل الناس اوعوا تحقدوا على حد. او تأذوا حد. او تعايروا حد .لان ربنا بيغار على عباده .وربنا كريم. اووى بس انتوا قربوا منه. وادعوه. كتير. وهو كريم